Gaby Inakaria kreeg 30 jaar geleden een CVA. Toen ze met de recoveriX hersteltherapie begon, was ze 54 jaar oud. De CVA trof haar linkerzij en veroorzaakte spierspasmen, tremor en bewegingsbeperkingen van de bovenste en onderste ledematen. Na de recoveriX hersteltherapie zei ze: “Mijn hand was niet van mij maar na de therapie voelt mijn hand weer aan als de mijne.” Gaby was aan haar linkerkant verlamd en kon haar arm en voet niet bewegen. De plotselinge verbetering verraste haar het meest toen ze zichzelf betrapte op het tandenpoetsen met haar gehandicapte hand. Hier zijn de recoveriX resultaten van Gaby.
Christoph Guger: “In totaal hebben onze fysiotherapeuten 25 RecoveriX-sessies met haar gedaan. Elke sessie duurde 40 minuten. Tijdens elke sessie stelde ze zich voor dat ze haar linker- of rechterhand bewoog terwijl een fysiotherapeut haar hielp. We hebben algoritmen voor machinaal leren gebruikt om onderscheid te maken tussen verbeeldingskracht voor linker- en rechterbewegingen. ”Ze bereikte een gemiddelde nauwkeurigheid van 71,5% in alle trainingssessies. Hieruit blijkt dat ze actief betrokken was bij de recoveriX sessies. De grafiek toont de classificatienauwkeurigheid van elke recoveriX sessie.”
Christoph Guger: “De grafieken hieronder laten zien dat het BCI-systeem in de eerste sessie net begon te leren hoe je linker- en rechterbewegingsverbeelding onderscheidt. De fysiotherapeut vroeg de patiënt om een beweging van de linker- of rechterhand voor te stellen op de training, weergegeven door de rode lijn. De groene ononderbroken lijn toont de gemiddelde BCI-output voor de verbeelding van de beweging van de linkerhand en de stippellijnen zijn de 100 enkele herhalingen van de verbeelding van de handbeweging. De blauwe lijn geeft de resultaten weer voor de beweging van de rechterhand verbeelding.”
Christoph Guger: “Na 25 trainingssessies is het duidelijk te zien dat de verbeelding van de linkerhandbeweging veel effectiever kan worden gescheiden van de verbeelding van de rechterhandbeweging (nadat de instructie is gegeven bij tweede 2). Dit toont aan dat het brein van de patiënt heeft geleerd om de sensomotorische cortex correct te activeren, wat essentieel is voor het herwinnen van motorische controle na een CVA.”
Christoph Guger: “Net voor de eerste recoveriX sessie hebben we Gaby getest met de Fugl-Meyer Assessment voor de bovenste extremiteiten (dat wil zeggen de armen) en ze behaalde een totaalscore van 17 punten. De maximaal mogelijke score is 66, wat een volledig gezonde beweging zou weerspiegelen, dus Gaby’s score toonde aan dat ze veel moeite had met bewegen. De tests in de Fugl-Meyer Assessment meten functies van de bovenste extremiteit, pols, hand en coördinatie en snelheid. Vooral haar polsfunctie was beperkt en ze scoorde 0 punten op polsfunctie.”
Christoph Guger: “Net voor de eerste recoveriX sessie hebben we Gaby getest met de Fugl-Meyer Assessment voor de bovenste extremiteiten (dat wil zeggen de armen) en ze behaalde een totaalscore van 17 punten. De maximaal mogelijke score is 66, wat een volledig gezonde beweging zou weerspiegelen, dus Gaby’s score toonde aan dat ze veel moeite had met bewegen. De tests in de Fugl-Meyer Assessment meten functies van de bovenste extremiteit, pols, hand en coördinatie en snelheid. Vooral haar polsfunctie was beperkt en ze scoorde 0 punten op polsfunctie.”
Christoph Guger: “Bovendien verbeterde de passieve gewrichtsbeweging, ze had minder pijn en meer gevoel door de therapie.”
Christoph Guger: “De verbetering van de FMA houdt in dat de patiënt in het uitvoeren van dagelijkse activiteiten verbetering ziet, zoals eten met mes en vork. De patiënte vertelde ons dat ze na de therapie een tandenborstel kon vasthouden en een deurknop kon openen met haar aangedane hand. Naast de Fugl-Meyer-beoordeling hebben we ook de 9-holes pintest gebruikt om erachter te komen hoeveel haar fijne motoriek verbeterde. Gaby kon de test niet goed doen vóór sessie 21, of had meer dan een uur nodig om deze te voltooien. Na 25 recoveriX sessies had ze slechts 17 minuten nodig. En toen we in september haar vaardigheden opnieuw controleerden in de Post Assessment, kon ze de 9-holes pintest binnen 5 minuten en 36 seconden afleggen. Dit toont aan dat haar fijne motoriek nog verder verbeterde nadat de therapie al was afgelopen.”
Christoph Guger: “Dat klopt en dat is natuurlijk heel belangrijk. RecoveriX vermindert spasticiteit, tremor en versterkt motorische functies en daardoor gaan patiënten vaker hun ledematen en handen gebruiken wat natuurlijk ook een positief effect heeft. Om die reden zien we heel vaak een verbetering, zelfs als de therapie is afgelopen. Om haar trilling verbeteringen te volgen, gebruiken we de Fahn Tremor-schaal. In dit geval moet de patiënt spiralen en lijnen tekenen en de therapeut evalueert hoe goed de patiënt dat kan. De volgende afbeeldingen tonen de resultaten van de Fahn Tremor-test vóór recoveriX (oranje pen) en na de recoveriX hersteltherapie (blauwe pen).”
Christoph Guger: “Gaby’s linkerhand was na de CA flink aangedaan. Ze had sterke trillingen, die je vóór de therapie op de video’s kunt zien. Na de therapie kon ze haar linkerhand beter beheersen, zodat ze met minder trillen kon tekenen en zonder de randen te raken. Voor Gaby vertoonde de Ashworth-schaal voor de pols een afname van tremor van 3-4 punten naar slechts 1 punt en dit is een van de verklaringen waarom ze na de therapie veel meer dagelijkse bezigheden kan doen.”
“We kijken ook naar de Barthel-index, die meet hoe goed patiënten dagelijkse activiteiten kunnen uitvoeren en die is ook toegenomen. Bovendien kon ze in de Box and Block-test na haar therapie 7 blokken in de basket verplaatsen en daarvoor kon ze geen enkel blok pakken. De volgende video’s demonstreren de verbeteringen van de handfuncties. Vóór de recoveriX hersteltherapie vertoont de hand een minimum aan polsdorsaalflexie. Na de therapie zijn de pols- en vingerfuncties duidelijk verbeterd.”
Christoph Guger: “Wanneer we een patiënt behandelen met recoveriX, combineren we drie therapieën in één: functionele elektrische stimulatie, VR-therapie en motorische verbeelding. Het systeem koppelt ook cognitieve functies aan motorisch gedrag. Een patiënt moet de verbeeldingskracht van de motorische bewegingen ongeveer 5000 keer herhalen, waardoor de hersenen opnieuw leren hoe ze de ledematen kunnen besturen. We hebben nu vaak gezien dat deze verbeteringen vele jaren na de beroerte plaatsvinden. Daarom is het nooit te laat om met de therapie te beginnen.”